czwartek, 10 listopada 2016

Uwielbienie Boga Najwyższego św. Franciszka


Modlitwa „Uwielbienie Boga Najwyższego” została napisana przez św. Franciszka, aby podziękować Panu za dar stygmatów oraz by pocieszyć i umocnić ucznia (br. Leona), który przeżywał głęboki kryzys duchowy.

W modlitwie „Uwielbienie Boga Najwyższego” stajemy naprzeciw objawienia Ukrzyżowanego, którego św. Franciszek dostąpił na górze La Verna (Alwernia). Wówczas został przemieniony do tego stopnia, iż w swoim ciele zewnętrznie zaczął upodabniać się do Chrystusa przez łaskę stygmatów. Jak zaświadcza brat Leon, modlitwa „Uwielbienie Boga Najwyższego” została napisana, aby podziękować Panu za ów dar oraz by pocieszyć i umocnić ucznia (br. Leona), który przeżywał głęboki kryzys duchowy.

Ty jesteś Święty Pan Bóg jedyny,
który czynisz cuda.
Ty jesteś wielki,

Ty jesteś mocny,
Ty jesteś wielki,
Ty jesteś najwyższy,
Ty jesteś Królem wszechmogącym,
Ojcze święty, Królu nieba i ziemi.

Ty jesteś w Trójcy jedyny
Pan Bóg nad bogami,
Ty jesteś dobro, wszelkie dobro,
najwyższe dobro, Pan Bóg żywy i prawdziwy.

Ty jesteś miłością, kochaniem;
Ty jesteś mądrością,
Ty jesteś pokorą,
Ty jesteś cierpliwością,
Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością;
Ty jesteś bezpieczeństwem,
Ty jesteś ukojeniem,
Ty jesteś radością,
Ty jesteś nadzieją naszą i weselem,
Ty jesteś sprawiedliwością,
Ty jesteś łagodnością,
Ty jesteś w pełni wszelkim bogactwem naszym.

Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością,
Ty jesteś opiekunem,
Ty jesteś stróżem i obrońcom naszym;
Ty jesteś mocą,
Ty jesteś orzeźwieniem.

Ty jesteś nadzieją naszą,
Ty jesteś wiarą naszą,
Ty jesteś miłością naszą,
Ty jesteś całą słodyczą naszą,
Ty jesteś wiecznym życiem naszym:
Wielkim i przedziwnym Panem,
Bogiem wszechmogącym, miłosiernym Zbawicielem.



Święty Franciszek w swoim uwielbieniu Boga nie mówi nigdy o sobie samym, o rzeczach swoich, ale zawsze podkreśla zaimek „nasz”. W ten sposób mówi o nas wszystkich, o całym dziele stworzenia w każdym czasie. Spośród ośmiokrotnego użycia zaimka „nasz”, dwa razy odnosi się on do nadziei, co jest o tyle ciekawe, że żaden inny przymiot Boży nie jest wymieniany dwukrotnie. Święty Franciszek mówi o naszej nadziei. Dlatego niektórzy komentatorzy widzą w tekście tej modlitwy nie tylko ewidentny wpływ Psalmów, ale i tekstów ojców Kościoła, którzy nigdy nie mówią o nadziei jako o swojej, ale jako o naszej.

Obraz Boga w Trójcy jedynego ukazuje tutaj całościową wizję Boga obecną u św. Franciszka. Pan Ukrzyżowany jest przeżywany i widziany jako Syn Ojca, Bóg-Człowiek, przeżywany dzięki działaniu Ducha Świętego. Ten Bóg Trójjedyny, a nie nasze uczynki, jest naszą jedyną nadzieją!


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz